haagwinde-2017-2

De AVN heeft op 22 mei haar negentigste jubileumjaar gevierd met een succesvolle bijeenkomst op het terrein van landgoed Ockenburgh.

Langs de Monsterseweg ligt een strook binnenduinbos met een bijzondere geschiedenis. Zomereik (Quercus robur) is hier de meest prominente boomsoort. De bomen zijn een restant van een eikenhakhout plantage uit de zeventiende eeuw, destijds in bezit van Maarten Pauw, eigenaar van de buitenplaats Ockenburgh. Eind negentiende eeuw is die hakhoutcultuur gestopt en sindsdien hebben de eiken gezelschap gekregen van ander loofhout en groeide het bos uit tot gemengd loofbos. De gemeente ’s-Gravenhage, rond 1900 eigenaar van de grond, splitste de bosstrook op in grote en kleinere percelen en verkocht deze aan particuliere eigenaren die vervolgens ieder een eigen bosbeheer voerden. Onlangs is één van die percelen van eigenaar verwisseld en heeft Dunea een oppervlak van 7 ha tussen de kavels Dorestad en Ockenrode aangekocht. Dat heet nu ‘Sollebos’. Door: Aletta de Ruiter

In het voorjaar, als het gras begint te groeien, hoor je ze weer: de maaimachines. Op steeds grotere en snellere apparaten wordt het openbaar gazon gekortwiekt. De geur van gemaaid gras stijgt op, veel mensen vinden dat een heerlijke lucht. Veel mensen houden ook van strakke gazonnetjes. Toch is er veel voor te zeggen om het eens anders te doen. Door: Peter Hegi

Afgelopen jaar is er veel te doen geweest rond de Scheveningseweg. Nadat de HTM constateerde dat de railfundering dringend vervangen moet worden, rees bij de gemeente de vraag hoe om te gaan met de zieke kastanjes langs de trambaan. Op initiatief van de gemeente boog een denktank van deskundigen en leken zich over verschillende oplossingsvarianten. Een meerderheid koos ervoor om de rij kastanjes te vervangen door lindes. Boomdeskundige J’ørn Copijn deed een second opinion. Door: Aletta de Ruiter

Onze oer-Hollandse polders kunnen zo mooi zijn. Velden vol prachtige bloemen, overal libellen en vlinders, kwakende kikkers en een bont gezelschap van luidruchtige weidevogels. Een levendig landschap waar we tegenwoordig helaas steeds meer naar moeten zoeken. Alle weidevogelsoorten gaan in snel tempo achteruit. Kan dat tij nog gekeerd worden? Door: Adri Remeeus

In Den Haag en omringende gemeenten ligt een flink aantal parken die ontworpen zijn door een lid van de familie Zocher (landschapsarchitecten). Deze parken bepalen in hoge mate de identiteit van de Zuid-Hollandse landgoederenzone. Deze zone ligt tussen het Westland en Haarlem op het zand van de oude strandwallen. Door: Els Fischer

Bomen en lichtmasten vormen belangrijke elementen in ons straatbeeld. Zonder dit beeldbepalende straatmeubilair zou onze stad er heel anders uitzien. In feite kunnen we niet zonder. De combinatie van de twee gaat echter niet altijd in goede harmonie. We komen regelmatig verbazingwekkende situaties tegen. Door: Bas Steenks

In Nederland kennen we twee soorten bosmuizen. De grote bosmuis ook wel geelhalsbosmuis genoemd en de kleine bosmuis. Eerstgenoemde is vrij zeldzaam en treffen we alleen in Zuid Limburg en Oost Nederland. De kleine bosmuis (Apodemus sylvaticus) is zeer algemeen en in bijna alle landschapstypen op droge grond te vinden. Door: Frederik Hoogerhoud

Het afgelopen jaar is er in onze steden en ook landelijk een zeer groot aantal populieren gekapt. Dit geschiedde soms terecht, maar soms ook onterecht. Helaas heeft de uitvinding van de motorzaag het verwijderen van bomen wel erg gemakkelijk gemaakt. Voorheen was dat een heel werk en men bedacht zich nogal eens alvorens daar aan te beginnen. Door: Jaap van Loenen

Sinds 2006 zoemt op de achtergrond van de gemeentepolitiek van Westland het plan om ongeveer 300 strandhuisjes te plaatsen bij Monster. De provincie hield en houdt dat voorlopig tegen. Maar de gemeente wilde de eerste honderd huisjes bij Ter Heijde plaatsen in het verlengde van de strandhuisjes die inmiddels bij Kijkduin staan. Door: Jeannine Engels