Schooltuinen Clingendael naar wijkbewoners

Tuinvereniging Clingendael bestaat uit 40 actieve leden die ieder een klein kaveltje huren. Vrijwel allemaal tuinierden ze al op deze plek toen het terrein nog door de gemeente werd geëxploiteerd. De tuintjes zijn zo populair dat er zelfs een wachtlijst is. Toch brengt deze privatisering wel veranderingen met zich mee. De nieuwe tuinvereniging gaat bijvoorbeeld nauw samenwerken met de boer en de imker die ook op Clingendael werken. Er komt een uitgebreide kruidentuin voor algemeen gebruik en de vereniging probeert de producten af te zetten bij de plaatselijke horeca, zodat dit een bron van inkomsten wordt. Het ondernemersplan voorziet verder in verhuur van grond en educatieve programma”s aan scholen en naschoolse opvang.
Biologisch tuinieren
“We willen hier uitsluitend biologisch tuinieren”, laat Dorith van Iterson (een van de initiatiefnemers) weten. “ Tuinvereniging Clingendael willen graag gezond, eerlijk en herkenbaar voedsel uit eigen wijk produceren”. Kunstmest en chemische gewasbeschermingsmiddelen worden in de ban gedaan. “In plaats daarvan willen we stalmest van de boer betrekken en in samenspraak met de imker gaan we een brede bloemenstrook aanplanten om insecten aan te trekken.”
Sociale functie
“Tuinieren brengt mensen bij elkaar. Dat geldt speciaal voor ouderen die alleen zijn en in een isolement dreigen te raken. De kaveltjes op Clingendael zijn klein en daarom is het net of je gezamenlijk in een grote tuin werkt. Die sociale functie zit niet alleen in de interactie tussen mensen onderling, voor jongeren staat juist het contact met de natuur voorop”, legt van Iterson uit. Educatie vormt dan ook een belangrijk punt op de tuin in Clingendael. Er wordt al volop samengewerkt met scholen en de buiten-schoolse opvang uit de buurt. Naast de gebruikelijke tuinactiviteiten zoals zaaien, verspenen, oppotten, verplanten en oogsten komen de kinderen (en hun ouders) ook in aanraking met vergeten groenten zoals pastinaak, aardpeer en luie wijvenbonen. “Het is leuk om je eigen producten te oogsten, op te eten, weg te geven, een stukje erover te schrijven in de schoolkrant of een spreekbeurt te houden over de herkomst van groenten of biologisch verantwoord tuinieren. We willen hier een actieve bijdrage aan gaan leveren.”
Ouder – kind – tuinen
Veel van de leden hebben hier als kind ook getuinierd. Omdat zij nu zelf kinderen en kleinkinderen hebben, willen zij hun kennis graag delen en overbrengen op de nieuwe generatie. “Het besef waar ons voedsel vandaan komt en hoe het op milieuvriendelijke wijze geteeld kan worden, is actueler dan ooit. In een ouder-kindtuin gaan (groot)ouders en kinderen op die manier gezamenlijk aan de slag”, besluit Van Iterson.