Home » AVN op de bres voor onze duinen

AVN op de bres voor onze duinen

“Oh, oh Den Haag, mooie stad achter de duinen ...” zo bezingt Harrie Jekkers de unieke twee-eenheid van een grote stad direct naast een prachtig en kwetsbaar natuurgebied. De AVN ontstond bijna honderd jaar geleden in het spanningsveld tussen een grote, naar ruimte zoekende stad en kwetsbare duinnatuur, die het waard is om beschermd te worden. We kunnen nog steeds trots zijn op het behoud van het duingebiedje Wapendal, destijds het eerste wapenfeit van de jonge AVN.

Door: Dick Ooms, voorzitter AVN

 

In die vooroorlogse jaren ging het nog vooral om het al dan niet bebouwen van het duingebied door een expanderende stad. Later kwam de nadruk meer te liggen op het vinden van een juiste balans tussen natuurbehoud en de recreatiebehoefte van de stadsbewoner. Langs Den Haag liggen drie Natura 2000-duingebieden, die dus een hoge mate van wettelijke bescherming genieten: Solleveld, Westduinpark en Meijendel. Helaas betekent dat niet dat natuurbeschermers achterover kunnen leunen.

Elk van deze duingebieden kent zo zijn eigen specifieke bedreigingen waar we ons zorgen over maken. In de Ruijgenhoek, het deel van Meijendel direct grenzend aan Scheveningen, wil Dunea het padennetwerk uitbreiden. Het indienen van een aanvraag omgevingsvergunning hiervoor door Dunea was voor de AVN, als lid van de belangenraad Meijendel, een onaangename verrassing. We hebben samen met de Stichting Duinbehoud in een uitgebreide schriftelijke reactie uitgelegd waarom dit een slecht plan is: onnodig, geeft meer verstoring, tast de natuur aan. Maar die discussie hadden we natuurlijk liever vooraf gevoerd. Juist in Meijendel bestaat tot op heden door de toegepaste zonering een goede balans tussen natuurbescherming en ruimte voor recreatie, ook doordat grote delen zijn afgesloten in verband met waterwinning.
In het Westduinpark is de toegankelijkheid veel groter. Door de grote recreatiedruk in dit gebied is handhaving van de toegangsbepalingen hier van groot belang, dus ook een punt van zorg. Maar met een paar handhavers voorkom je niet dat mensen de bordjes negeren en een feestje vieren in het gebied. Eigenlijk is er een mentaliteitsomslag van het publiek nodig.

De duinen van Solleveld, die veel minder toegankelijk zijn, kennen weer een andere bedreiging. De grootschalige nieuwbouwplannen in het Westland, waar kassen plaats moeten maken voor woningbouw, leiden tot verkeerstoename en daarmee tot toename van de stikstofdepositie in de aangrenzende natuurgebieden. Volgens ons kloppen de stikstof-rekensommen van de gemeente Westland niet. Daarom hebben we tegen het bestemmingsplan een beroepschrift ingediend bij de Raad van State. Niet om de bouw van woningen tegen te houden, maar wel om een beter verkeerscirculatieplan af te dwingen. Zo hopen we alsnog de balans te herstellen.