Westduinpark Westduinen

Caroline de Jong

 

Na de oorlog is hier, en ook in andere parken en plantsoenen, veel puin gestort. Van de aangeplante exoten is vooral de rimpelroos daarna enorm gaan woekeren. De duinen werden ‘vastgelegd’, dat wil zeggen dat er vrijwel geen verstuiving meer kon plaatsvinden.

Doordat er minder kalkrijk zand het duingebied instoof en door aanplant kwam er ook steeds meer bos. Intussen kreeg het gebied de beschermde status Natura 2000. Zo’n tien jaar geleden is in het kader van verantwoord natuurbeheer drastisch ingegrepen. Veel rimpelroos en bomen zijn weggehaald en de duinen zijn op een aantal plekken weer gaan stuiven. Ook met het nieuwe zand van de Zandmotor kunnen de duinen weer hoger worden. De bedoeling is dat op het nieuwe kalkrijke zand de mossen, korstmossen en kruid­achtige vegetatie terugkomen die er thuis horen. De meeste hekken werden weggehaald.

Voor het Westduinpark is er een permanent beheerplatform van de gemeente met natuur- en andere belangenorganisaties, waaronder de AVN. Nu, in 2022, worden daar na een natuurdoelanalyse weer nieuwe maatregelen voorgesteld om de natuur te versterken. In Kijkduin-Bad is zand uitgegraven ten behoeve van de nieuwe ondergrondse fietsenstalling. Dit zand mag het gebied niet uit en wordt in de Westduinen weer neergelegd. Ook worden er nieuwe borden geplaatst. Hier en daar zijn paden afgesloten met takkenrillen. Omdat deze laatste steeds worden vernietigd, zelfs met motormaaiers, heeft de gemeente recent weer hier en daar hekken teruggezet.

Wandelen over zandpaden mag alleen langs de groene paaltjes. Wie zich daar niet aan houdt riskeert een boete van honderd euro per persoon. Bij de AVN krijgen we wel telefoontjes van teleurgestelde beboete wandelaars, dus wees gewaarschuwd! Honden moeten in het Natura 2000 gebied aan de lijn, omdat ze anders schade aanrichten aan de natuur.

 

Wandeling langs de groene paaltjes
Meteen aan het begin van de groene paaltjes wandeling, ietwat verscholen, krijgt de wandelaar zicht op een fraai duinmeertje. Ook populair bij schilders. Daarna leidt de route langs de Egelopvang. Vrijwilligers vangen daar zieke en gewonde egels op. Op sommige punten is te zien dat wat te uitbundige bestuiving weer is vastgelegd. Daar is helm aangeplant en er zijn dode duindoorns neergelegd om betreding te voorkomen. Bij de Natte Pan is weer een natte duinvallei ontstaan, die alleen af en toe onder leiding van een gids te bezichtigen is.

Voor de torenvalk is een nestkast geplaatst. Dit is gedaan om deze op voldoende afstand te krijgen van de mussen van Duindorp. Daar hield hij iets te gretig huis en het is een van de laatste grote mussenpopulaties van de stad. Het ‘bidden’ in de lucht op zoek naar een prooi is een fraai gezicht onderweg. Op het hoogste punt van Den Haag is te zien dat de verstuiving wel een succes is. Alleen de toppen van de bomen steken nog boven het zand uit.

Overal groeien gele en blauwe planten. Het blauwe slangenkruid, te herkennen aan de slangentongetjes, en de gele toortsen, teunisbloemen, bezemkruiskruid en jacobskruiskruid komen veel voor. De teunisbloemen zijn eigenlijk exoten, uit Amerika gekomen in de zeventiende eeuw, maar inmiddels zo ingeburgerd dat niemand eraan denkt ze weg te halen.

Het overal aanwezige bezemkruiskruid kwam met wol uit Zuid-Afrika en heeft zich sinds 1939 in Nederland enorm verbreid. De wortels lijken op een bezem. Het inheemse jacobskruiskruid is giftig voor vee, wat het lastig kan maken hooi uit natuurgebieden te gebruiken. Het wordt alleen gegeten door de zebra­rups, maar ook deze eet bezemkruiskruid liever niet. De blauwe zeedistel is sinds 2017 niet meer beschermd. Maar het is toch beter deze fraaie plant te laten staan.
En natuurlijk zijn er nog veel meer soorten planten en insecten waar te nemen.