Vooruitschuifdossiers

Dick Ooms

 

Maar gemeentes kunnen er ook wat van. Vaak blijven dossiers jarenlang slepen. De Nieuwe Driemanspolder in Zoetermeer is uiteindelijk een groot succes geworden, maar sleepte zich door ronde na ronde heen voordat dit nu zo prachtige vogelgebied werd opgeleverd. Het is ook niet niks. Een voormalige reguliere polder moest compleet op de schop.

 

Toen meer dan tien jaar geleden de gesprekken met alle belanghebbenden begonnen, hadden weinig mensen er vertrouwen in dat dit goed zou aflopen. Na een tijd bleef een enthousiaste kerngroep over van natuurliefhebbers, wandelaars en ondernemers. Daarmee rijpte de Nieuw Driemanspolder als het ware door de jaren heen.

 

Maar ook hier lijkt het polderen op een paar belangrijke punten tekort te zijn geschoten. Op dit moment is een enthousiaste beheergroep bezig het beheer en de zonering van het gebied op te zetten zodat er voor iedereen een prachtig en stabiel bruikbaar gebied overblijft.

 

Waar de Nieuwe Driemanspolder tenminste nog een eenduidige doelstelling had, heeft bijvoorbeeld de Vlietzone, waar de AVN zich actief mee bezighoudt, die niet. Er is een ambitiedocument van de provincie. Een prachtig stuk dat de gemeente Den Haag helaas nog steeds niet heeft onderschreven.

 

Dat heeft er vermoedelijk veel mee te maken dat er op dit kleine stukje polder een groot aantal ruimteclaims ligt. De uiteindelijke invulling ervan is lang niet duidelijk. Het zou zomaar kunnen dat zelfs industrie zich er nog een plek bevecht.

 

Dat maakt de Vlietzone een dossier dat bij uitstek geschikt is als vooruitschuifdossier: er zijn onduidelijke en conflicterende belangen, de verschillende overheden lijken er verschillend over te denken, maar ook de belangengroepen die in het gebied actief zijn, zijn het niet altijd met elkaar eens. Veel partijen mengen zich in de discussie over de schaarse ruimte en bepleiten hun eigen belang (bedrijven, sportverenigingen, volkstuinders) maar niemand neemt het exclusief op voor groen en natuur, terwijl iedereen dat wel belangrijk vindt.

 

Verenigingen die recreatie bevorderen doen dit vaak onder het mom dat daarmee de natuur beschermd wordt. Dat klopt maar ten dele: er is zeker ruimte voor (wandel)recreatie, maar alleen als er bij de inrichting van het gebied goed wordt nagedacht over de plek die vogels en andere dieren krijgen om zich ongestoord door mensen te kunnen ontwikkelen.

 

Dat is nu de rol van de AVN. Als wij het niet doen, wordt de natuur het spreekwoordelijke kind dat in dit proces met het badwater wordt weggegooid.