Van de voorzitter – In memoriam Jaap van Loenen

Dick Ooms, voorzitter

 

 

Ik had af en toe contact met Jaap, per e-mail of over de telefoon. Dan ging het vaak over ontwikkelingen met het groen in zijn buurt – hij had goed contact met de bewonersorganisatie. Hij kon dan soms behoorlijk scherp zijn. Zeker als hij vond dat de AVN onzichtbaar of niet actief genoeg was, bijvoorbeeld als de bewonersorganisatie in het geweer was gekomen omdat er in haar ogen te veel bomen zouden worden gekapt bij het aanleggen van een nieuwe tramlijn. Het hielp dan niet als ik zei dat we daar een jaar geleden al met de gemeente over hadden gesproken en dat die plannen daardoor een stuk beter waren geworden. “Dat weet die wijkvereniging toch niet! Jullie moeten veel zichtbaarder zijn, en er bovenop zitten!” Dat hielp wel: na zo’n gesprek vroeg ik me vaker af hoe we meer kunnen laten zien wat we doen, en hoe we beter contact kunnen houden met bewonersorganisaties. Of ik belde met een bestuurslid van het bewonersoverleg van Jaap.

 

Ik vind het jammer dat ik niet meer contact heb gehad met Jaap. Anderen bij de AVN hadden dat wel, zoals onze bomen­experts Bas Steenks en Joost Gieskes. Bas noemde Jaap “een bijzonder persoon. Wat hij op zijn leeftijd nog kon samenstellen aan informatie over bomen heeft mij altijd verbaasd”. Joost tekent aan: “het was heel knap, maar ook een beetje een raadsel, hoe Jaap alle informatie voor een artikel bijeen wist te sprokkelen. Zeker als je bedenkt hoe slecht zijn zicht was”. Bas en Joost werden regelmatig betrokken door Jaap bij het schrijven van zijn bomenverhalen. Jaap vroeg zich dan bijvoorbeeld af waarom de katsuraboom een primitieve loofboom wordt genoemd, of wat de juiste Latijnse naam is van de tupeloboom. Dat was dan het startsein voor een gezamenlijke zoektocht.

 

Ik ben met een kleine AVN-delegatie naar de begrafenis van Jaap geweest en heb namens de AVN een bloemstuk bij zijn kist gelegd. Naast zijn fascinatie voor bomen was Jaap een begaafd jazz-musicus, hij speelde verschillende blaasinstrumenten en was beroemd om zijn zelfgeschreven arrangementen.

 

Daarnaast was hij een buitenmens, een leider bij de scouting, hij organiseerde bootcamps. De AVN verliest met Jaap een heel bijzonder mens. Zoals op het lint staat bij het bloemstuk: Jaap, bedankt.