Het monumentale KLM-gebouw aan de voet van Hubertusduin en Klein Zwitserland wacht een grote verbouwing. Waar jarenlang het ministerie van Verkeer en Waterstaat was gevestigd, komt nu een woonbestemming. De wijkvereniging Duttendel-Wittebrug doet voorstellen voor een inpassing met veel groen.
Architect Dirk Roosenburg ontwierp het bakstenen gebouw in 1936 op verzoek van zijn jeugdvriend Albert Plesman. Het eerste deel werd in 1938 gebouwd, maar vanwege WO II vond voltooiing pas na 1946 plaats. Tussen toen en nu heeft het gebouw altijd een kantoorfunctie gehad met een uitbreiding in 1987 toen er een moderne aanbouw achter is gezet die in de volksmond De Saxofoon wordt genoemd.
Van kantoor naar wonen
Inmiddels is het gebouw toe aan een facelift en de versteende omgeving aan vergroening. Althans, dat vindt een groep omwonenden die op initiatief van de wijkvereniging Duttendel-Wittebrug bijeen kwam om ideeën voor een verbeterde leefomgeving te bedenken. Als het gebouw straks een woonfunctie heeft, moet het in een natuurlijke omgeving staan die aansluit op de natuur van Hubertusduin en Klein Zwitserland.
Drie hoofdthema’s
De wensen zijn vastgelegd in drie hoofdthema’s: natuur, cultuur en recreatie. De ideeën, die tijdens twee workshops opborrelden, zijn uitgewerkt in een kansenkaart. De focus lag daarbij vooral op functionele groene mogelijkheden voor de nieuwe bewoners. “Breng parkeren onder dak en leg daarop een duinlandschap tot aan de plint van het gebouw” was een van de eerste uitgangspunten. “Zorg voor vergroening van de oever van de kille sprank”, “maak een natuurlijke recreatieplek tussen de gebouwen, waar kinderen veilig buiten kunnen spelen”, “een aanlegsteiger voor bootjes en om te vissen”, “geef de voorkant een brede bloeiende plantenborder” en “zorg voor een fijnmaziger wandelpadennetwerk in het achterliggende groen”. Die kansenkaart is uitgewerkt in een handzaam boekje dat aangeboden wordt aan projectontwikkelaar Impact en zijn landschapsarchitect. Deze laatste heeft al aangegeven blij te zijn met de ideeën uit de buurt. De AVN heeft geadviseerd met betrekking tot historie en kwaliteit van het aansluitende natuurgebied. ‘Plesmanduin’ zou een goede naam voor deze nieuwe woonomgeving kunnen worden.
Architect Dirk Roosenburg ontwierp het bakstenen gebouw in 1936 op verzoek van zijn jeugdvriend Albert Plesman. Het eerste deel werd in 1938 gebouwd, maar vanwege WO II vond voltooiing pas na 1946 plaats. Tussen toen en nu heeft het gebouw altijd een kantoorfunctie gehad met een uitbreiding in 1987 toen er een moderne aanbouw achter is gezet die in de volksmond De Saxofoon wordt genoemd.
Ontwerp, realisatie en techniek: