Misere in het Westduinpark
“De balans tussen natuurwaarden en natuurbeleving van de recreant staat in toenemende mate onder druk”, stelt Wisse vast. Als consulent van de Stichting Duinbehoud en coördinator van de vaste vrijwilligersgroep in het Westduinpark heeft hij de ontwikkeling van het Natura 2000-terrein de laatste jaren nauwlettend gevolgd. Er zijn prachtige resultaten bereikt in dit jonge duinterrein, is zijn mening. Het omzetten van de parkachtige aanleg met veel rimpelroos naar natuurlijke duinen waar de dynamiek van het duinlandschap weer de boventoon voert en zand opnieuw mag stuiven, is natuurlijk geweldig. Die natuurlijke kustprocessen geven nu volop kansen aan de originele flora en fauna die in deze duinen thuishoren. Maar die losse zandbak wordt door veel mensen ook ervaren als een uitnodiging voor wilde recreatie. Hij heeft de uitwassen en gevolgen op een rijtje gezet:
• Illegaal mountainbiken breidt zich nu uit door het gehele terrein en verstoort de broedvogels;
• Paramotoring neemt enorm toe. Dat is para-gliding met een motortje dat erg veel lawaai maakt en in het hele duin overlast veroorzaakt;
• Vrije recreatie in de zeereep van het voormalige zenderstation van Radio Scheveningen verstoort broedende vogels en vernielt zeldzame duinvegetatie;
• Afgesloten paden worden steeds opnieuw open gemaakt waardoor het hele duin wordt verontrust;
• Loslopende honden op zuidhellingen verstoren zandhagedissen en vernietigen insectenholen;
• Heel veel brommers en scooters op de fietspaden geven lawaai- en stankoverlast;
• Picknicken in het duin geeft veel zwerfvuil tot diep in het duin;
• Bij het stoken van kampvuren wordt duinvegetatie verbrand en ontstaan zwarte brandplekken in het duin;
“Op veel plekken zie ik bijzondere planten als Grote tijm, Duinsalomonszegel en Kleine bevernel verpletterd worden. En ze leggen het loodje tegen de oprukkende grassen en exoten die profiteren van vervuilde plekken. Op zo’n achtergelaten brandplek liggen extra nutriënten waarop brandnetel graag wil groeien, dat verstikt de duinvegetatie weer. En ik zie de vestiging van de zeldzame Harkwesp die voor zijn hol afhankelijk is van stille, zonnige en kale duinhellingen ook weer achteruitgaan”.
Wisse voelt zich aardig gefrustreerd omdat hij samen met zijn vrijwilligersgroep er juist voor zorgt dat er in het duingebied aangepast beheer wordt gevoerd. Dit is dweilen met de kraan open, vindt hij.
Hij heeft dan ook een brandbrief geschreven aan een brede groep natuurliefhebbers en beheerders. Daarbij zijn uiteraard ook de verantwoordelijke ambtenaren van de gemeente in de correspondentie opgenomen. “We overleggen veel met elkaar en hebben allemaal dezelfde intentie om van het Westduinpark een topnatuurgebied te maken”, verontschuldigt Eric zijn brief op poten. “Het is niet de bedoeling om elkaar te gaan afvallen. We moeten alleen onder ogen gaan zien dat hier iets behoorlijk uit de hand loopt en dat de dienstdoende handhavers steeds weer achter het net vissen”.
Hij hoopt op een publieksactie, er moet anders gecommuniceerd gaan worden. De burger moet zich meer bewust gaan worden van de natuurwaarde. Daarnaast heeft hij voorstellen voor andere handhaving en beheer. Vooralsnog is hij geen voorstander van het weer afsluiten van het duingebied. Natuurbeleving is ook belangrijk, vindt hij. Maar dat er snel iets moet gebeuren, staat als een paal boven water.