Koekamp: quo vadis?
Toen het station van Den Haag Centraal nog niet was gemoderniseerd lag de hoofduitgang in het verlengde van de rails. De reiziger arriveerde op een immens plein en zag uit op een riante groene ruimte: de Koekamp met aan de horizon het Malieveld. Wat een joyeuze entree, welke stad kon daaraan tippen?
Nu is de hoofdingang van het station negentig graden gedraaid en prompt moppert de gemeente dat ‘de belevingswaarde sterk te wensen overlaat’. Dat het aan zichtlijnen ontbreekt. En dat de toegang naar het groen van de Koekamp vanaf de Bezuidenhoutseweg wordt gehinderd door onder andere een waterpartij. Nu is die waterpartij een ontwerp van de alom geprezen landschapsarchitecten Zocher. Dat is dus historisch erfgoed en moet in stand worden gehouden.
De gemeente spreekt van een ‘kruip door sluip door route’ richting Malietoren. Met excuus, ook dat is een ontwerp van Zocher, een romantisch pad langs de zuidelijke oever van de waterpartij. Als dit zo in een brief staat, dan is er meer aan de hand. Men wil iets… maar wat? Inderdaad, zowel de gemeente Den Haag als eigenaar van Koekamp en Haagse Bos Staatsbosbeheer broeden op plannetjes. Men wil de toegangen vanuit de stad monumentaler maken, maar hoe dat zou moeten is nog niet bekend. Het Koningin Julianaplein moet verbonden worden met de Koekamp. Maar tegelijkertijd zijn er ook plannen om op dit plein een hoog L-vormig gebouw neer te zetten waardoor er vermoedelijk maar een klein pleintje overblijft. Het terrein van de Koekamp is een Zocher-ontwerp en bestaat juist uit een rondgang die gerespecteerd moet worden. Die romantische rondgang is heden ten dagen nog steeds goed te bewandelen, alleen bij de Utrechtsebaan is het verre van aantrekkelijk. Die baan ligt als een enorme barrière dwars voor het Haagse Bos.
Meedenken
Als we nu eens positief meedenken om de groene verbinding met het Haagse Bos weer te verbeteren? Achter de Malietoren is nog ruimte voor een groene overkluizing. Helaas wordt daar niet over gerept in de nieuwe plannen. Wel spreekt SBB over het neerzetten van een horecagelegenheid aan het eind van de Koekamp. Op zich zou op het einde van de Koekamplaanlaan achter het werkterrein van SBB best ruimte zijn voor een etablissement. Bereikbaar via bruggetjes en een slingerpad om achter de boswachterswoning langs weer aansluiting te krijgen op het Zocherpad rond de vijver. Dan komt de wandelaar toch binnen de Koekamp en krijgt hij extra zicht op bijvoorbeeld de herten, maar verstoort hij niet.
Ervaring met brandstichting
In de jaren tachtig van de vorige eeuw is er al eens een dergelijk openbaar pad geweest binnen de Koekamp. Er was toen een theehuis met rieten dak aan de rand van de hertenwei. Dat theehuis was helaas geen lang leven beschoren omdat het ten prooi viel aan brandstichting. De boswachterswoning, die toen eveneens een rieten dak had, ontsnapte ternauwernood aan overspringende vonken. Daarna sloot SBB het publiek weer angstvallig buiten het terrein.
Hagenaars zijn er dol op
Zolang er nog geen concrete plannen openbaar zijn, is het moeilijk om commentaar te geven. Het is wel jammer dat in het recente gemeentelijke schrijven heel negatief wordt gedaan over de huidige belevingswaarde van de Koekamp en het Malieveld. Zowel in de brief als in een extern onderzoekrapport wordt dat schromelijk overdreven. Vanaf de stad aan de kant van het Koningspark en vanaf de Boslaan evenwijdig aan de Koekamplaan heeft men nu onbelemmerd zicht op de herten. Aan de zuidzijde langs de grote vijver zijn talloze vogelsoorten te zien. Indien de oevers volgens het advies weer kaal gezet zouden worden dan krijgen nestelende watervogels in ieder geval geen kans meer
om daar te broeden.
Respect voor de historie, respect voor het Zocherplan, respect voor de natuur en respect voor de ervaringen uit het verleden. Dat zijn de uitgangspunten die ik vanuit de AVN wil aandragen. De rondgang verbeteren ten behoeve van wandelaars is een goed streven maar dan wel rondom en niet dwars door de Koekamp. Het negatief benaderen van dit kostelijk gebied moet uit den bozen zijn. Het is, op wat onderhoud na, een heerlijk oord en de Hagenaars zijn er dol op.