Home » Klimattractie in het Haagse Bos?

Klimattractie in het Haagse Bos?

Een bos beheren kost geld. Sinds de recessie moet Staatsbosbeheer (SBB), beheerder van het Haagse Bos, bezuinigen. Tegelijk met het dichtdraaien van de geldkraan moeten de bosbeheerders creatief gaan denken om meer inkomsten uit het bos te halen dan houtverkoop alleen. Beleidsmatig was er al een duidelijke inzet om de recreatie te bevorderen. De Gebruikersgroep Haagse Bos (GHB) werd onlangs geconfronteerd met een particulier project om in het Haagse Bos een commercieel klimbos te exploiteren. Door: Frederik Hoogerhoud

De bedoeling is dat een particuliere exploitant in een deel van het bos door de kruinen van de wat zwaardere bomen een parcours van nogal instabiele verbindingen gaat aanleggen waar de jeugd en sportieve vaders en moeders hun behendigheid en moed kunnen tonen. De verbindingen van touwbruggen in de bomen worden zodanig aangebracht dat ze de groei van de bomen niet belemme ren. Er ontstaat geen schade aan de bomen. Het is ook niet de bedoeling dat toeschouwers het bos inlopen om de klimmers aan te moedigen. Dat is een strikte voorwaarde van SBB. Uiteraard zijn er flinke kosten verbonden aan deze uitdaging. Reserveren en betalen geschiedt per internet. Voor deelname moet vooraf gereserveerd worden. Het wordt geen kermisattractie met rijen wachtende mensen. Het hele gebeuren zal moet plaatsvinden onder toezicht van instructeurs.

Gebruikersgroep
Naar aanleiding van een (niet uitgevoerd) plan uit 1998 toen de gemeente Den Haag het Haagse Bos had uitverkoren om in te richten als ‘Central Park’, besloot eigenaar SBB om de gebruikers van het bos te betrekken bij deze besluitvorming. Sindsdien is er een gebruikersgroep die enkele keren per jaar wordt geraadpleegd. Het gaat om individuele bezoekers van het bos die kritisch mogen meedenken en beslissen over het beheer en beleid. De deelnemers zijn uitgekozen op hun manier van gebruik. Natuurliefhebbers, hardlopers, ouders van spelende kinderen, hondenuitlaters etc.
Aangezien de meesten gewoon een bos willen waar je de hectiek van de stad even achter je kunt laten, werd de vraag over het klimbos door de meerderheid direct gepareerd met een hartgrondig “nee”. Zo’n sportspektakel in het leefgebied van gaaien, kraaien, eksters, duiven maar ook buizerden en wespendieven maakt uiteraard een behoorlijke inbreuk op de natuurbeleving.

Meedenken
Een kleine minderheid van de groep vond dat we met SBB moesten meedenken en kwam met een locatievoorstel dat tegenover de Robin Hood speelplaats ligt. De voorwaarden zijn, dat er geen onderbegroeiing aanwezig is en er geen stinsenplanten groeien en er moeten uiteraard voldoende stevige bomen staan.
Wat de voorwaarden voor de ideale locatie van de uitbaters zijn heeft de groep niet meegekregen. Wel kwam er bij een volgende vergadering een afwijzing van de kandidaat-exploitant; de bomen op deze plek zouden niet geschikt zijn.

Ecologisch meest interessante plek

Een locatie die voor hen wel geschikt was, werd globaal ingetekend: dwars over het ecologisch meest interessante deel van de anti-tankgracht. Dit is het veiligste rustgebied voor eenden, meerkoeten, waterhoentjes en de ijsvogel. De ruige zuidoever is tevens het belangrijkste broedgebied van zwartkop, tuinfluiter, roodborst en winterkoning. De noordoever is een in verval verkerend populierenbos met wat beuk en esdoorn.Vooral de restanten van deze vervallen populieren zijn de beste broedplek voor holenduif, boomkruiper en grote bonte specht. Ook de mezen hebben daar goede holtes, maar kiezen meestal voor de veilige nestkastjes.
In het zuidelijk deel van de gewenste locatie is bovendien een in 1948 aangeplant gevarieerd bos met es, esdoorn, zwarte els, haagbeuk, iep en linde opgenomen. Een foerageerparadijs voor boomkruipers,mezen en boomklevers. Verder levert de schaars begroeide bosbodem een goed muizenbiotoop en dat trekt weer de aandacht van de buizerd. Het noordelijk deel van de ingetekende locatie is een 65 jarig beukenbos.

Eerst ervaringen bekijken
Om de effecten van deze interactie in te schatten gaat de ecologisch medewerker van Staatsbosbeheer kijken hoe twee reeds in gebruik zijnde klimtuinen in Nederland functioneren en wat het effect is op de natuur. De vraag is: wie is de grootste opportunist: de vogel of de mens?
Voorlopig is er nog geen besluit genomen, de gebruikersgroep blijft vooralsnog zeer kritisch over deze plannen.

De auteur is ornitholoog en sinds 1998 lid van de Gebruikersgroep Haagse Bos.