Bomen in bakken geeft misère

Om binnen die versteende omgeving toch groen te realiseren, zie ik dat de groenbeheerders hun toevlucht nemen tot bomen en struiken in grote bakken. Geen duurzame keuze, want vooral bomen hebben het moeilijk in die bovengrondse situatie. Op het Anna van Buerenplein achter het Centraal Station zien we een rij bakken van roestbruin cortonstaal waarin struikvormige magnolia’s hun best doen om te overleven. Dat is geen pretje voor die planten want de bakken staan in de volle zon en de opwarming zorgt ervoor dat de grond in een groot deel van de bak al snel zeer heet wordt. Bij zulke temperaturen sterven de micro-organismen in de bodem en daarbij ook de haarwortels van het wortelgestel. Er wordt weliswaar regelmatig water gegeven, maar de plant zal dit  maar moeizaam opnemen. Het wordt dus overleven in plaats van groeien en dat is duidelijk zichtbaar. De bladvorming is minimaal en enkele exemplaren zijn al geheel afgestorven. Daarbij verbaas ik me over de keus van deze boomsoort, want een magnolia is niet geschikt voor de volle zon, het zijn planten die de voorkeur geven aan halfschaduw.  Kortom een dure keus, want dit moet binnenkort weer vervangen worden.  Beter zou het geweest zijn om een andere voorziening te maken met grotere bomen die beter op deze locatie passen.
Het argument van de gemeente zal ongetwijfeld zijn dat er vanwege de aanwezigheid van een parkeergarage geen mogelijkheid is voor het planten van grote bomen. Daar ben ik het niet mee eens. Als landschapsarchitect heb ik op meerdere plaatsen in Den Haag een ontwerp gemaakt waarin grote platanen toch konden groeien op het dak van een parkeergarage. Dat kost enig denkwerk en goede voorbereiding, maar hoe fantastisch zou het wel niet zijn als we tussen al dat stenige geweld van die grote gebouwen ook grote bomen hadden staan die schaduw geven en een prettige groene sfeer. Er zijn zeker mogelijkheden om dit op deze plaats alsnog te realiseren