Uitgave: haagwinde-2023-3

Meijendel, het bekende Natura 2000-duingebied ten noorden van Den Haag, herbergt een opmerkelijke en grote populatie vleermuizen die gebruik maakt van bunkercomplexen als winterverblijfplaatsen. Sinds 1977 wordt deze populatie nauwlettend gemonitord. De aanwezigheid van meervleermuizen en watervleermuizen, in combinatie met hun ecologische rol, heeft geleid tot beschermende maatregelen om deze soorten te behouden.

Wij kennen het Binnenhof als een stenige vlakte, waarbij Hofplaats en Hofweg ook niet uitblinken door hun groene uitstraling. Hoe heeft het er hier vroeger eigenlijk uitgezien? Hierover is gelukkig wel enig materiaal beschikbaar. Men moet zich het voormalige ‘Haagse hof’ landelijk voorstellen, met om het Binnenhof heen een groene mantel van groentetuinen, boomkwekerijen, boomgaarden, siertuinen, een weiland, stallen en werkplaatsen.

Bij het begrip ecologie stelt men zich al gauw voedselketens voor van grote, liefst aaibare dieren, zoals van een leeuw, die een antilope eet, die op zijn beurt weer van het gras op de savanne leeft. Onopgemerkt door de meeste mensen bestaan er van diezelfde ketens onder onze voeten, in de bodem. Deze bestaan uit zeer veel hele kleine organismen. Voor het grootste deel zijn die niet met het blote oog te zien.

In de Haagwinde is het beleid Engelse termen zo veel mogelijk te vermijden. De vertaling van de door politici veel gebezigde term ‘greenwashing’ wordt gelukkig inmiddels wat gebruikelijker en is zelfs al opgenomen in het groene boekje van de Nederlandse taal.

Er is nogal verwarring bij de naam Acacia. In de meeste gevallen kom je terecht bij de Robinia, die er wel een beetje op lijkt en zelfs wel de gewone acacia wordt genoemd maar zeker geen acacia is.