Uitgave: haagwinde-2022-1

In de Natte Pan van de Westduinen staat al sinds het begin van de negentiende eeuw een grenspaal om het jachtgebied van de koning aan te geven. Met aan de voorkant de tekst ‘PRIVATIEVE JAGT VAN DEN KONING’ en aan de achterkant ‘DOMEIN’. De afgelopen jaren is deze paal al twee keer vernield. Hij is nu weer teruggeplaatst op de oorspronkelijke plek en omgeven door een schapenhek.

Het Nationaal Park Hollandse Duinen (NPHD) bestrijkt een groot gebied, met 14 gemeenten. Veel inwoners hebben een tuin, en het NPHD roept hen op daar een ‘Groene Tuin in Hollandse Duinen’ van te maken. Een natuurlijk ingerichte tuin, met weinig tegels en veel streekeigen planten, met kasten voor vogels en bijen, en zonder gebruik te maken van gif. Samen verbeteren we zo de biodiversiteit en brengen we de natuur naar de stad. De AVN en veel andere groene organisaties uit de omgeving ondersteunen dit project van harte. De start is begin april. Meer informatie is te vinden op de website www.nationaalparkhollandseduinen.nl Daar zullen een stappenplan en een plantenlijst geplaatst worden.

Wij hebben een huis met grote tuin in een buitenwijk. De tuin is natuurvriendelijk ingericht met struiken, bomen en een grote vijver met ‘zachte’ oevers. Er zijn dan ook veel vogels in de tuin: eksters, duiven, mezen, vinken, merels. En mussen. Die mussen bleken altijd ringmussen te zijn: bruin bovenop de kop en met witte wangen. Er waren er tot wel veertien tegelijk in de winter! Toch hoor je steeds dat de huismus de meest voorkomende vogel is in Nederland. Op een vogelkaartje dat voor de jaarlijkse tuinvogeltelling verspreid was stond alleen een plaatje van de huismus, niet van de ringmus. Zou het zo kunnen zijn dat er veel ringmussen worden geteld als huismussen? Zijn de huismussen op hun retour, en wordt hun plek ingenomen door de ringmus? Dat zou dan kloppen met wat in onze tuin te zien is.

De bodem, waarin alles vergaat en verteert en wormen en andere organismen werken aan afbraak. Onze aandacht houdt vaak op bij de planten die eruit omhoog groeien. Het is een onzichtbare wereld, zoals ook het onderwaterleven vaak onzichtbaar blijft. De bodem is al lange tijd de ideale plek om zaken uit het zicht te laten verdwijnen.

Den Haag is een prachtige groene stad. Daar hoeven we Haagwinde lezers niet van te overtuigen. Maar blijft dat zo? In het kader van de alweer uitgestelde Omgevingswet is de stad bezig een omgevingsvisie te maken voor en over de toekomst. Deze zal, onder invloed van alle inspraak van de AVN en andere natuurorganisaties, vermoedelijk vol staan met de juiste zinnen over natuur versterken in de stad, natuurinclusief bouwen en dergelijke. Niet zo verwonderlijk. Omdat de omgevingsvisie beschouwd kan worden als een globale visie voor de stad zou het voldoende zijn om alle recent aangenomen ‘groene’ beleidsnota’s te bundelen.