Ypenburg plan 20: van wilgenbos naar stadswijk

Door: Aletta de Ruiter

Het dilemma van de kapaanvraag was snel bekeken. We stonden hier puur voor de procedurele vorm. De meeste wilgen die straks moeten worden omgezaagd hebben een stamomtrek van meer dan 30 cm en zijn vergunningplichtig. Het is spontane opslag, dat wil zeggen dat ze uit zaad opgegroeid zijn. De concentratie bomen staat in de hoek van twee dijkjes. Wilgen groeien hard. Deze bomen zijn hooguit 15 jaar oud.

Veenbodem en broekbos
Maar het is wel interessant om de natuurkwaliteit van dit gebied met elkaar te bespreken en ons bewust te zijn van de veranderingen die er straks teweeg worden gebracht..
Deze overgebleven taartpunt braakliggende grond ligt in de uiterste noordwesthoek van Ypenburg aan de rand van de Plas van Reef, met direct zicht op het Prins Clausplein, de A 12 en daarachter het ADO-stadion. De bodem is allang niet meer oorspronkelijk. Er ligt nu een laag zand die ca 25 jaar geleden is opgespoten. De originele bodem bestond uit een dik veenpakket, vanaf de late middeleeuwen ontgonnen en uitgegraven, waardoor petgaten en legakkers ontstonden. Het heet hier Tedingerbroekpolder. Het toponiem ‘broek’ geeft al aan dat het om natte bosjes gaat. Ondanks het opgespoten zand zien we  die historische natuurontwikkeling nog steeds terug. Als je niks doet dan ontstaat er nat bos met wilgen, elsen en populieren.  In 1980 stonden hier nog gewoon koeien in het weiland, wel op zeer slappe grond met veel natte plekken. Aan de overkant van de vaart kunnen we de oude slootverkaveling nog zien.
Deze taartpunt zelf is al eerder geprepareerd voor ontwikkeling en kent geen slotenpatroon meer. Het landje is nu verruigd, maar daardoor zeer geschikt voor dieren die graag droge poten houden. Gezien de interesse van de overvliegende buizerden zullen er voldoende muizen voorkomen. Zeker ook egels en wellicht een marter. De rietoevers zijn zeer geschikt voor broedende kuifeenden en kleine karekiet.
Van de amfibiën verwachten we de pad en de groene en bruine kikker, maar ook watersalamanders. De waterkwaliteit van de vaarten en sloten is tegenwoordig weer prima.
De mens heeft het vrij toegankelijke landje natuurlijk ook ontdekt voor recreatie. Het prikkelt de fantasie van de jeugd. Hoog in de wilgen treffen we een boomhut, honden hebben alle vrijheid om uit te rennen.

Wat krijgen we er straks voor terug ?
Het nieuwe plan bestaat alleen nog als schets, maar het stratenpatroon is al duidelijk. Het wordt een wijkje met vrije kavels waar particulieren de kans krijgen om zelf hun woning te ontwikkelen binnen de kaders die de gemeente aangeeft. Grondgebonden huizen met op de hoek naast het zwembad een zelfde woontoren als nu reeds aan de overkant van de weg staat. Om de locatie bouwrijp te maken wordt er opgehoogd met een extra zandpakket. De oevers van de vaart krijgen harde beschoeiing en in deze nieuwbouwwijk komen 146 nieuwe straatbomen ter compensatie van de wilgen die nu worden gekapt. Dat brengt ons op de reden van deze uitnodiging. De AVN wordt op de hoogte gebracht van deze uitruil van groen. Het is een theoretische redenatie. De huidige natuur is uiteraard niet geholpen met steriele straatbomen. Als straks de zandspuit het terrein ophoogt, worden de muizen en egels gewoon bedolven. Voor die tijd willen we daar graag nog even over in discussie.