Plofbouw, dat kan toch niet meer?

Dick Ooms, voorzitter

 

 

Het bouwplan op de hoek van de Thorbeckelaan en de Nolens­laan is er een goed, of liever gezegd, een vreselijk voorbeeld van. Je gelooft je ogen niet als je de plattegrond van dit bouwplan ziet. Hier heeft de architect een blokje getekend dat de beschikbare ruimte helemaal opvult, ‘plofbouw’ dus, zodat de rand van het toekomstige gebouw precies over een rij gezonde bomen valt. Die moeten dus het loodje leggen.

 

En wat voor bomen! Onze bomendeskundige heeft het over ‘een machtige rij beeldbepalende grauwe abelen’, met een stamomvang van 210 cm, en circa 50 jaar oud. Natuurlijk gaat de AVN hier voor liggen, en zullen wij er alles aan doen om het bouwplan aan de Nolenslaan te wijzigen. Maar eigenlijk zou dat niet nodig moeten zijn. Met een wat kleinere ‘footprint’ kunnen die abelen immers gewoon blijven staan. Maar het is sociale woningbouw, en dan kunnen er niet genoeg woningen worden gebouwd, hoor ik al zeggen. Als dat zo is, waarom dan niet een verdieping hoger bouwen? Ja, dan gaat het plan vast meer kosten, maar dat moet dan maar. Of wordt groenbeleid alleen uitgevoerd als het niets extra kost?

 

Hoe is het toch mogelijk dat zo’n plan in Den Haag op papier wordt gezet, terwijl er uit hetzelfde stadhuis zulke mooie groene plannen komen, behoud van groen, bomen en stadsnatuur hoog in het vaandel staat, en versteende wijken worden vergroend? We lezen het weer in een recente brief van wethouder Barker over natuurontwikkeling, die vol staat met prachtige groene projecten. Leven de ambtenaren waar die bouwplannen vandaan komen dan op een andere planeet? Geeft een grote organisatie als de gemeente Den Haag zichzelf eigenlijk geen brevet van onvermogen, als er aan de ene kant van het ijspaleis prachtig groenbeleid wordt gemaakt, en de andere kant met zulke bouwplannen komt? Dat kan anders en beter! Net als de plofkip, kan plofbouw niet meer. Hoe dan? Simpel: hou bij nieuwbouwplannen voortaan rekening met aanwezige waardevolle bomen, natuur en groen