Over deze Haagwinde

Onze aandacht ging niet alleen uit naar de bevordering van de natuurlijke diversiteit en het tot stand brengen van betere ecologische verbindingen. Onze visie stuurde ook aan op natuurgericht kleinschalig recreatief medegebruik.
Wethouder en ambtenaren reageerden met waardering. In de gebiedsvisie Internationale Zone, die de gemeenteraad vorig jaar heeft vastgesteld, wordt verwezen naar de Archipel van Binnenduinparken als een duurzaam in stand te houden groengebied. Biodiversiteit is daarvoor een belangrijk aandachtspunt.

Maar nu ligt er een ambitiedocument Internationaal Park dat voorstelt om drie van de zes groengebieden (Scheveningse Bosjes, Waterpartij en Westbroekpark) te verbinden tot een ‘kwalitatief hoogwaardig stadspark’. Op bladzijden 14-16 van deze Haagwinde beschrijft Caroline de Jong, onze portefeuillehouder voor de Scheveningse Bosjes, de desastreuze gevolgen voor de natuur van deze ontwikkelingsambitie. Het is een ambitie die gericht is op intensief recreatief gebruik van het grootste deel van de oppervlakte en op het leggen van een groot aantal onnodig brede verbindingen, waaronder zes bruggen, die primair bedoeld zijn voor de menselijke gebruikers. De natuurwaarden zijn een ondergeschoven kindje onder het misleidende motto ‘meer hoogwaardige natuur en biodiversiteit’. Papier is geduldig …
En terwijl de ambitie kan bijdragen aan de interne ecologische verbinding door een onderdoorgang onder de Teldersweg, moet dat voor de sociale veiligheid wel gebeuren onder 24 uurs verlichting.  Tegelijkertijd wordt de externe ecologische verbinding naar Sorgh-vliet verbroken door ‘restauratie’ (lees: kaalslag) van de Scheveningsweg naar de status van aanleg in 1665 en plaatsing van een witte, 1000 m lange bank tussen de Scheveningse Bosjes en de Scheveningseweg.  Ook is er middenin dit Rijksbeschermd Stadsgezicht een nieuwe uitspanning gepland met uitzicht op de Waterpartij en vice versa. ‘Kanniewaarzijn’ denk je dan.

Dit ambitiedocument bestaat voornamelijk uit ronkende taal en communicatieve ‘framing’. Suggestie, suggestie en nog meer suggestie.  En dat alles zonder enig onderzoek naar werkelijke behoeften en marktvraag. Wensdenken ten koste van natuurwaarden, veel meer is het eigenlijk niet. Het plan zou zijn gemaakt in afstemming met belanghebbende partijen zoals AVN, bewonersgroepen en nabijgelegen organisaties. Maar van onze inbreng vinden wij maar bitter weinig terug. Hetzelfde beluisteren we bij andere organiaties. Van echte afstemming is geen sprake geweest. Teleurstellend.

Maarten Smies, voorzitter