Dieren met ongewone gebruiken

Door: Frederik Hoogerhoud

 

Door langdurig waarnemen in de natuur kun je soms verrassingen tegenkomen. Zo kon ik enkele malen een foto maken van klepperende merels. Ik heb niet alles gelezen wat er over merels is geschreven, maar dat hoorbaar met de snavel klepperen ben ik nog nooit tegengekomen in de ornithologische literatuur.

 

Vogelrustgebied ‘Het Litoraal’ in Reigersbergen herbergt, behalve vier echte muizensoorten ook twee spitsmuissoorten: de waterspitsmuis en de bosspitsmuis. Deze laatste twee behoren niet tot de echte muizen omdat ze kenmerkend een heel ander gebit hebben: een roofdierengebit. Het menu van de spitsmuis bestaat uit insecten en wormen en de waterspitsmuis haalt bovendien tijdens zijn zwemexpedities waterslakken, visjes, salamanders en kikkers boven water. De bosspitsmuis eet behalve insecten ook vruchten en zaden. Maar wie schetst mijn verbazing toen op een middag uit het gezamenlijke holletje de kegelvormige neus van de waterspitsmuis tevoorschijn kwam.

Met een messcherpe charge snaaide hij een pinda van het hoopje dat ik daar voor de rosse woelmuis en de bosmuizen had neergelegd. Vervolgens kwam ook een bosspitsmuis op het voedsel af. Het was dringen geblazen, de vechtlustige bosspitsmuis en de schuchtere waterspitsmuis wrongen zich keer op keer tegelijkertijd door het gat, dat overigens ook door de gewone muizen en de bruine rat gebruikt wordt. Ondergronds moet er een flink gangenstelsel gegraven zijn. De hele actie duurde wel 35 minuten, waarna de waterspitsmuis als eerst afhaakte. De vraag of spitsmuizen een voorraad aanleggen werd hier duidelijk met “ja” beantwoord! Het uiterlijk verschil tussen deze twee soorten was goed te zien, de bosspitsmuis is aanzienlijk kleiner (6-7 cm.) en heeft, in tegenstelling tot de veel grotere waterspitsmuis een rond koppie met een klein slurfsnuitje.
Weer zien we dat het onwaarschijnlijke waar kan zijn. Met veel geduld is er een hoop te ontdekken in de natuur.